Αναρχική δράση

Υπό τους όρους αυτούς υφίσταται ένα καθήκον, που εναντίον του εξεγείρεται κατά βάθος η συνηθισμένη μου επιφύλαξη και ακόμα περισσότερο η περηφάνεια των ενστίκτων μου, το καθήκον δηλαδή να πω: Ακούστε με γιατί είμαι τέτοιος.Προπαντός μη με συγχέετε με κανέναν άλλον!
Φ.Νίτσε



Η εκμετάλλευση ανθρώπων καθώς και η ανισότητα βρίσκονται παντού τριγύρω μας.Ένα γενικευμένο πλέγμα εξουσίας, που περιλαμβάνει οργανωμένους μηχανισμούς καταστολής εώς και τυχαίες εξουσιαστικές ιδεοληψίες, μας περιβάλει.Γύρω από την ανταλλαγή προιόντων μεταξύ των ανθρώπων (οικονομία) έχει στηθεί ένα πανυγήρι ανισότητας και υλικής ανέλιξης ορισμένων.Αλλά δεν τελειώνει εκεί.Συμπεριφορές ανισότητας υπάρχουν σχεδόν παντού.Από τους βιασμούς, μέχρι την ‘ηθική’ ικανοποίηση που δίνει η απλή επιβολή.Δεν ξέρουμε αν το ένα γέννησε το άλλο, αν γεννήθηκαν μαζί κ.ο.κ.Πάντως πρέπει να ανατραπούν.
Οι οργανωμένοι μηχανισμοί καθορισμού των ανθρώπινων ζωών, τα κράτη, δεν υφίσταντο μόνο για να οργανώνουν την εκμετάλλευση.Πράγματι δίνουν λύσεις σε κοινωνικές ανάγκες (π.χ.υγεία).Ακόμα και η αστυνομία δίνει μια κάποια απάντηση σε κοινωνικές ανάγκες (π.χ.βιασμοί) αλλά ακόμα και αυτό το κάνει μέσω εξουσιαστικής μεθοδολογίας (εκδίκηση, φυλακές).
Οι κεφαλαιοκράτες, παρακρατόντας για τους εαυτούς τους τεράστια οικονομικά οφέλη, ή λειτουργόντας με αυτόν τον σκοπό, είναι και αυτοί συνυπεύθυνοι για την υπάρχουσα αθλιότητα..
Η ανθρώπινη κοινωνία (οπού κοινωνία ένα σύνολο ανθρώπων που ζει και οι αποφάσεις αλληλοδικτυόνονται) δεν είναι ούτε ‘’ρουφιάνα’’ ούτε ‘’εξεγερμένη’’.Κομμάτι της κοινωνίας είναι και οι εξεγερμένοι, κομμάτι της κοινωνίας είναι και οι ματατζήδες.Μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία, υπάρχουν πλήθος δοαφορετικών στάσεων.
Η δράση απέναντι σε κάθε τι εκμεταλλευτικό και κάθε τι που προωθεί την ανισότητα δεν μπορεί παρά να δέχεται στις τάξεις της με χαρά, κάθε πράξη εχθρότητας απέναντι σε φυσικά προσωπα που εξουσιάζουν, αλλά και κάθε πράξη εχθρότητας απέναντι σε εξουσιαστικές αντιλήψεις και ψευδής ιδεοληψίες.
Η δράση για την αναρχία, δεν μπορεί παρά να μην κάνει εκπτώσεις λόγου προς χάριν της όποιας μαζικότητας.Χωρίς βέβαια να σημαίνει πως η έκπτωση λόγου θα φέρει αναγκαστικά και μαζικότητα.Η δράση για αναρχία δεν εξαπατά και δεν ψεύδεται.Δεν ‘’ανακαλύπτει’’ γεγονότα προς το ‘’συμφέρον της’’.Η δράση για αναρχία δεν συμφιλιώνεται με εξουσιαστικές μεθοδολογίες, προς χάριν της όποιας σκοπιμότητας.
Δεν πρέπει να είναι σκοπός να γίνεται κανένα παιχνίδι με τις λέξεις.Οι λέξεις δεν είναι παρά μερικά γράμματα στο χαρτί που όταν διαβάζονται συνιστούν έναν ήχο.Δεν έχουν καμμία ιερότητα.Αντίθετα οι έννοιες είναι αυτές που μετράνε.Μπορεί κάποιοι να καταφέρνουν να τις συνγχίσουν για τον έναν ή τον άλλον λόγο και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.Μπορεί κάποιοι να καταφέρνουν να κρύψουν ή όχι τους σκοπούς τους χρησιμοποιόντας θολές έννοιες και έξυπνες λέξεις.Δίνοντας διάφορες σημασίες, αποκρύπτοντας τεχνιέντως και συσκοτίζοντας.
Μια άποψη ή μία πρακτική δεν δικαιολογείται ούτε και κατηγορείται επειδή βγήκε από μια πλειοψηφική διαδικασία, ή από μία διαδικασία ‘’συναίνεσης’’ ή ‘’σύνθεσης’’.Κάθε άποψη ή πράξη, έχει αυταξία από μόνη της σχετικά με το αν είναι εξουσιαστική ή όχι, και δεν αφορά -ως προς την νομιμοποίησή της-η διαδικασία που την έβγαλε.
Η εκδίκηση δεν είναι το ζητούμενό.Το να ασκήσουμε βία πάνω σε κάποιον για πράξεις ή απόψεις που έκανε ή είχε στο παρελθόν, δεν μπορεί παρά να είναι μια εξουσιαστική ενέργεια.Ο καθένας κρίνεται για το τι είναι στο τώρα..Δεν σκοπεύουμε να εκδικηθούμε, για κάτι που έκανε στο παρελθόν αλλά να πραγματώσουμε την αναρχία.Η άσκηση βίας δεν μπορεί παρά να ανταιμετωπιστεί ως κάτι αναγκαίο.
Η καταστολή μιας επιθυμίας κάποιου ή μιας πράξης κάποιου από μόνη της, δεν συνιστά εξουσία, ή τέλος πάντων κάτι εχθρικό προς εμάς.Οι επιθυμίες είναι αλληλοσυγκρουόμενες.Το ζήτημα είναι να υπάρχει ισότητα στο δικαίωμα μας να πραγματώνουμε τις επιθυμίες μας.Η ύπαρξη ανισότητας σε αυτό συνιστά εξουσία.Το αντίθετο συνιστά αναρχία..
Το να είναι κάποιος εξουσιαζόμενος δεν τον καθιστά αυτομάτως σύντροφό.Η θέση που θα πάρει απέναντι στο σύστημα εκμμετάλλευσης είναι ο δεύτερος όρος για να βρεθεί δίπλα μας.Αυτό δεν αποτελεί σε καμμία περίπτωση μεταφυσική.Η δράση για αναρχία είναι η αντίσταση για την οποία συσπειρωνόμαστε και γινόμαστε συντρόφοι, και μέσω της δράσης αυτής παλεύουμε για τις ζωές που θέλουμε.Συνεπώς αν κάποιος δεν είναι αναρχικός, δεν μπορεί να είναι σύντροφός μας στον αγώνα για αναρχία.Και αυτό δεν είναι ζήτημα λέξης αλλά έννοιας.
Επίσης δεν πρέπει να υπάρχει κανένας ενδοιασμός, και αν είναι εφικτό πρέπει να αντιμετωπιστούν με τον πιο ανατρεπτικό τρόπο, εξουσιαστικές πρακτικές που γίνονται στο όνομα της αναρχίας, από ψευδώνυμους ‘‘συντρόφους’’.
Τα αναρχοπαράσημα, δεν είναι παρά μια γελοιότητα.Ακόμα πιο γελοίοι είναι αυτοί που τα επικαλούνται για τους εαυτούς τους ή για κάποιον τρίτο.Η δράση για αναρχία δεν θα έπρεπε να πραγματώνεται λόγω κάποιας μεταφυσικής δοξασίας αλλά από την ανάγκη μας για την δημιουργία των ζωών που θέλουμε.
Δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται κριτικά η κατάθεση αιτημάτων, εξ αρχής.Και αν αυτό είναι ρεφορμισμός τότε είμαστε ρεφορμιστές.Φυσικά όμως, το ακόμα ανεκπλήρωτο αίτημά μας είναι το ‘’κάτω η εξουσία’’.
Ομαδική ή ατομική δράση απέναντι στην εξουσία είναι ένα εξαρχής προβληματικό και πλαστό ερώτημα.Και οι μεμμονωμένες καθώς και οι ομαδικές δράσεις δεν μπορούν να μπουν σε κανενός είδους ζυγαριά και είναι και οι δύο εξίσου καλοδεχούμενες.Το ζήτημα είναι να γίνονται δράσεις που κατευθύνουν στην αναρχία.Από έναν μόνο του, από 1000 από 10.
Η πραγμάτωση της αναρχίας δεν είναι μόνο κάτι εφικτό.Είναι και μια αναγκαιότητα, αν θέλουμε να κερδίσουμε τις ζωές που μας αξίζουν.