Ιστορία θαλάσσης...

...
Με την Ανατολή, ο Ιωνάθαν Γλάρος άρχισε πάλι την εξάσκησή του.Από ύψος πέντε χιλιάδες πόδια οι ψαρόβαρκες ήσαν βουλίτσες πάνω στο λείο γαλανό νερό, το Σμήνος στο Πρόγευμα ένα αχνό σύννεφο από μικροσκοπικά σκονάκια, να στροβιλίζονται.
Ήταν ζωντανός, τρέμοντας λίγο από χαρά, περήφανος που κυριαρχούσε τώρα πάνω στον φόβο του. Ύστερα δίχως επισημότητες μάζεψε τις φτερούγες του, άπλωσε τις κοντές λοξές άκρες των φτερών του και βούτηξε αμέσως προς τη θάλασσα. Όταν πέρασε τις τέσσερις χιλιάδες είχε φτάσει στην οριακή ταχύτητα, ο αέρας ήταν ένα στέρεο φράγμα ήχου απέναντι στο οποίο δε μπορούσε να κινηθεί πιο γρήγορα. Πετούσε τώρα ίσια κάτω, με ταχύτητα διακόσια δέκα τέσσερα μίλια την ώρα. Ξεροκάταπιε, γιατί ήξερε πως αν τα φτερά του άνοιγαν σε αυτή την ταχύτητα θα γινόταν ένα εκατομμύριο κομμάτια γλάρου. Η ταχύτητα όμως ήταν δύναμη, και η ταχύτητα ήταν χαρά, και η ταχύτητα ήταν απόλυτη ομορφιά.
Άρχισε την ανάσχεση στα χίλια πόδια, οι άκρες των φτερών του έτριζαν και άναβαν σε αυτό τον τρομακτικό άνεμο, η βάρκα και το πλήθος των γλάρων έρχονταν κατά πάνω του και μεγάλωναν με αστραπιαία ταχύτητα , πάνω στο δρόμο του.
Δε μπορούσε να σταματήσει• δε ήξερε ακόμα ούτε πώς να στρίψει με αυτή την ταχύτητα.
Η σύγκρουση θα σήμαινε ακαριαίο θάνατο.
Κι έτσι έκλεισε τα μάτια του.
Συνέβηκε εκείνο το πρωί, τότε, μόλις μετά το ξημέρωμα, ο Ιωνάθαν Λίβινγκστον Γλάρος να περάσει σα σφαίρα από το κέντρο ακριβώς της συνάθροισης για Πρόγευμα του Σμήνους, σαν αστραπή με διακόσια δώδεκα μίλια την ώρα, με τα μάτια κλειστά, σε ένα άγριο βουητό από αέρα και φτερά. Ο Γλάρος Τύχη του χαμογέλασε για μια φορά και κανένας δε σκοτώθηκε.
Όταν πια σήκωσε το ράμφος του προς τον ουρανό, εξακολουθούσε να κινείται σαν πύρινη σφαίρα με ταχύτητα εκατόν εξήντα μίλια την ώρα. Όταν σιγά – σιγά έφτασε στα είκοσι μίλια και άπλωσε ξανά επιτέλους τα φτερά του, η βάρκα ήταν σα ψίχουλα πάνω στη θάλασσα, τέσσερις χιλιάδες πόδια κάτω.
Σκέφτηκε τον θρίαμβο. Οριακή ταχύτητα!
Ένας γλάρος πετά με ταχύτητα διακόσια δέκα τέσσερα μίλια την ώρα! Ήταν μια κατάκτηση, ήταν πιο μεγάλη, η μοναδική στιγμή στην ιστορία του Σμήνους, και εκείνη τη στιγμή μια καινούργια εποχή άνοιξε για τον Ιωνάθαν Γλάρο. Αφού πέταξε στον ερημικό τόπο της εξάσκησης του, διπλώνοντας τα φτερά του για να βουτήξει από οχτώ χιλιάδες πόδια βάλθηκε αμέσως να ανακαλύψει πώς να στρίβει.
Ανακάλυψε πως ένα και μόνο ακρινό φτερό αν κινηθεί ένα χιλιοστό, προκαλεί μια ομαλή μεγαλοπρεπή καμπύλη σε τρομακτική ταχύτητα. Πριν το μάθει αυτό, ωστόσο, ανακάλυψε πως αν κουνήσει περισσότερα από ένα φτερό σε αυτή τη ταχύτητα, στροβιλίζεται σα σφαίρα όπλου… Και ο Ιωνάθαν είχε έτσι γίνει ο πρώτος ακροβάτης του αέρα, πριν από κάθε άλλο γλάρο στον κόσμο.
Δεν έχασε καιρό εκείνη τη μέρα σε κουβέντες με άλλους γλάρους αλλά συνέχισε να πετά ώσπου νύχτωσε. Ανακάλυψε την ακροβατική στροφή, την αργή περιστροφή, την ανάποδη στροφή, το στροβίλισμα, την τούμπα.
Όταν ο Ιωνάθαν Γλάρος έφτασε κοντά στο Σμήνος στην παραλία ήταν νύχτα βαθιά. Ήταν ζαλισμένος και φοβερά κουρασμένος. Κι όμως από τη χαρά του προσγειώθηκε με ακροβασία και πραγματοποιώντας λίγο πριν αγγίξει το έδαφος μια ξαφνική απότομη περιστροφή.
Όταν μάθουν , σκέφτηκε, την Κατάκτηση θα ξετρελαθούν από χαρά. Πόσο πιο πλούσια γίνεται τώρα η ζωή μας! Αντί για το μονότονο κοπιαστικό πήγαινε έλα στις ψαρόβαρκες, υπάρχει ένα νόημα στη ζωή μπορούμε να ξεπεράσουμε την άγνοια, μπορούμε να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας σαν όντα ξεχωριστά, έξυπνα και επιδέξια. Μπορούμε να ήμαστε λεύτεροι! Μπορούμε να μάθουμε να πετούμε!
Τα χρόνια μπροστά του αντηχούσαν και λαμπίριζαν γεμάτα υποσχέσεις.
Οι Γλάροι ήταν μαζεμένοι στη Συνάθροιση του Συμβουλίου όταν προσγειώθηκε και καθώς φαίνεται ήταν εκεί συγκεντρωμένοι από ώρα. Γιατί πραγματικά, περίμεναν.
«Ιωνάθαν Λίβινγκστον Γλάρε! Στάσου στο Κέντρο!» Τα λόγια του Γέροντα ακούστηκαν με μια φωνή υπέρτατης επισημότητας. «Στάσου στο Κέντρο» σήμαινε μονό μεγάλη ντροπή ή μεγάλη τιμή. Στο Κέντρο για Τιμή ήταν ο τρόπος με τον όποιο διακρίνονταν οι πιο μεγάλοι αρχηγοί των γλάρων. Μα φυσικά, σκέφτηκε, στο Πρόγευμα τους Σμήνους σήμερα το πρωί είδαν την Κατάκτηση! Εγώ όμως δε θέλω τιμές. Δεν επιθυμώ να γίνω αρχηγός. Θέλω μόνο να μοιραστώ ότι ανακάλυψα, να δείξω τους ορίζοντες που απλώνονται μπροστά μας. Έκανε ένα βήμα μπρος.
«Ιωνάθαν Λίβινγκστον Γλάρε», είπε ο Γέροντας, «στάσου στο Κέντρο για Ντροπή να σε δουν οι σύντροφοι σου γλάροι!»
Ήταν σαν να τον είχαν με σανίδα. Τα γόνατα του λύγισαν, τα φτερά του ζάρωσαν, τα αφτιά του βούιζαν. Στο Κέντρο για Ντροπή; Αδύνατο! Η κατάκτηση! Δε μπορούν να καταλάβουν! Κάνουν λάθος, λάθος!
«… για την επικίνδυνη ανευθυνότητα του», η σοβαρή φωνή αντηχούσε, «που καταπατά την αξιοπρέπεια και την παράδοση της οικογένειας των Γλάρων»…
Να σταθεί στο Κέντρο για Ντροπή σημαίνει πως θα τον διώξουν έξω από κοινωνία των γλάρων, απόβλητο σε μοναχική ζωή στους Πέρα Βράχους.
«… κάποια μέρα Ιωνάθαν Λίβινγκστον Γλάρε, θα μάθεις πως η ανευθυνότητα δεν αποδίδει. Η ζωή είναι το άγνωστο και αυτό που παραμένει άγνωστο• ένα μόνο είναι γνωστό: πως ερχόμαστε στον κόσμο τούτο για να τρώμε, για να παραμείνουμε ζωντανοί όσο περισσότερο μπορούμε».
Ένας γλάρος δε αντιμιλά ποτέ στο Συμβούλιο του Σμήνους, αλλά η φωνή του Ιωνάθαν ξέσπασε. «Ανευθυνότητα; Αδέλφια μου !» φώναξε. « Ποιος είναι πιο υπεύθυνος από το γλάρο που ανακαλύπτει και ακολουθεί ένα νόημα, έναν ανώτερο σκοπό στη ζωή; Για χίλια χρόνια τσαλαβουτούμε ψάχνοντας να βρούμε ψαροκεφαλές, αλλά τώρα έχουμε ένα σκοπό στη ζωή – να μάθουμε, ν΄ ανακαλύψουμε, να ήμαστε λεύτεροι! Δωστε μου μια ευκαιρία μόνο, αφήστε με να σας δείξω τι ανακάλυψα…».
Το Σμήνος θαρρείς πως ήταν πέτρινο.
«Δεν ανήκεις πια στην Αδελφότητα» φώναξαν όλα μαζί, και μονομιάς έκλεισαν τα αφτιά τους και του γύρισαν τις πλάτες.
...

Σχετικά με μια ανάληψη

Ας ειπωθεί, πως δεν υπάρχει σχέση με την ανάληψη ευθύνης που έγινε με το όνομα ''Αναρχική Δράση'' για εμπρησμό σε αυτοκίνητο του διπλωματικού σώματος της Αλβανίας στην Θεσσαλονίκη, πιθανόν από άγνοια ή άλλο λόγο.Δεν καταδικάζεται καμία ενέργεια αγώνα που κατευθύνει στην αναρχία, αλλά είναι προφανές ότι δεν αναλήφθηκε καμία ευθύνη από την Αναρχική Δράση.

13/12/09