Διαλέξτε ποιόν ρατσιστή προτιμάτε.Θέλετε ύφος σκληρό, γλώσσα βαριά, και ναζιστικό στυλ 1940;Προτιμάτε εξωκοινοβουλευτικό κόμμα μικρής εμβέλειας και χαμηλότερο προφίλ;Υπάρχει και τρίτη λύση.Θητεία στον συνήγορο του πολίτη, χαμηλοί τόνοι, αριστερό παρελθόν, και έχει και κάποιους οπαδούς που καπνίζουν ταμπάκο και συζητάνε για τον Αλτουσέρ.Σας δώσαμε μόνο 3 επιλογές από τις πολλές που θα μπορούσατε να κάνετε.Χρυσή Αυγή, Κοινωνία, Δημοκρατική Αριστερά (και λοιποί συγγενείς).Παρακάτω υπάρχει ένα κουίζ.Μαντέψτε ποιός έκανε τη δήλωση.
''Δεν υπάρχει καμια αμφιβολία, γιατί σχεδόν κανείς δεν το υποστηρίζει, ότι πρέπει να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση.Τα σύνορα της χώρας πρέπει πραγματικά να φυλάσσονται και να σφραγιστούν.Γιατί εδώ πέρα τελικά βρισκόμαστε με μία ωρολογιακή βόμβα στα χέρια.''
Αυτό το είπε:
Α.Αδόλφος Χίτλερ
Β.Γιώργος Καρατζαφέρης
Γ.Γιώργος Καμίνης
Δ.Νίκος Μιχαλολιάκος
Ε.Φώτης Κουβέλης
ΣΤ.Σαρκοζύ
Ζ.Μαρία Κουβέλη
Η.Χατζησωκράτης
Το ίδιο πρόσωπο έκανε και τις παρακάτω δηλώσεις.Βρείτε ποιός είναι.
''Δημοσιογράφος:
Όταν μου λέτε να κλείσουμε τα σύνορα, έτσι, τι εννοείτε;
Οι Ισπανοί κάναν κάτι πολύ συγκεκριμένο, στα 12,5 χιλιόμετρα συνόρων χερσαίων που έχουνε με το Μαρόκο βάλανε συρματόπλεγμα, εμείς έχουμε 12,5 χιλιόμετρα χερσαίων συνόρων με την Τουρκία, να βάλουμε συρματόπλεγμα;
Επιζητούμενος πρόσωπο του Κουίζ:
Να κάνουμε κάτι απλούστερο.Γιατί δεν βάζουμε τον στρατό να φυλάει τα σύνορα;Ο στρατός, αυτή είναι η δουλειά του.''
''Δημοοσιογράφος:
Και πως απαγορεύεις σ'έναν άοπλο να μπει σε μία χώρα;
Επιζητούμενο πρόσωπο του Κουίζ:
Μα με συγχωρείτε, έχει ο καθένας δικαίωμα να μπαίνει σε οποιαδήποτε χώρα;Δηλαδή τα σύνορα είναι ανοιχτά για όλους;Αυτούς οι οποίοι έρχονται για να ζητήσουν πολιτικό άσυλο, αυτούς θα τους δεχτείς, και θα τους χορηγήσεις πολιτικό άσυλο.Τους ανθρώπους που έρχονται σε αναζήτηση εργασίας, από τη στιγμή που η χώρα δεν μπορεί να το αντέξει αυτό το πράγμα, ε δε θα τους αφήσεις να μπουν, και δεν είναι θέμα της Ελλάδας πια, αυτή είναι η ευρωπαϊκή νομοθεσία.''
''Δημοσιογράφος:
Απελάσεις μου λέτε;
Επιζητούμενο πρόσωπο του Κουίζ:
Ναι.
Ακούστε κάτι, από μόνο του ακούγεται σαν κάτι σκληρό.''
Επειδή η απάντηση είναι εύκολη για το ποιός ή ποιά είπε τα παραπάνω, δεν θα δοθεί. Αφήνεται στον αναγνώστη να το βρει.
Υ.Γ.1:Κάποιος Θέμης Δημητρακόπουλος που μας λέει ότι φασίστας δεν γεννιέσαι, γίνεσαι και μιλάει για ποικιλώνυμους συνοδοιπόρους της Χρυσής Αυγής, φανταζόμαστε όλοι ότι θα αναφέρεται στα σκουλήκια της 'Δημοκρατικής Αριστεράς' ως συνοδοιπόρους;
Υ.Γ.2:Το γραφείο τύπου της Δ.Α. στις 12/11 μας ενημέρωνε ότι:
‘‘Οι μάσκες έπεσαν. Η ακροδεξιά απέκτησε και στο δεύτερο γύρο υποψήφιο. Με φαιά και μισαλλόδοξα επιχειρήματα επιτίθεται στο Γιώργο Καμίνη και στην πόλη.''
Με τέτοιους 'αντιρατσιστές' ενάντιους στην ακροδεξιά, θα γίνουμε όλοι νεοναζί...
Υ.Γ.3:Τελικά αξιότιμε κύριε κύριε Κουτσοπίνη, στην Ελλάδα είσαι πράγματι ότι δηλώσεις.Δυστηχώς.Μάλλον ψέμματα.Φαίνεσαι στα μάτια ορισμένων σαν ότι δηλώνεις και όχι μόνο στην Ελλάδα.Εδώ η Δημοκρατική Αριστερά δηλώνει αντιρατσιστική!
Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010
Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010
ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ!
ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ!
Η απόφαση που μπορεί να πάρει κάποια υπαρκτή ή και …ανύπαρκτη πλειοψηφία δεν είναι κάτι το ιερό, κάτι που πρέπει να το σεβαστεί κανείς. Αν κάποια άποψη ή απόφαση έχει μαζί της την θέληση της πλειοψηφίας, αυτό της δίνει ποσοτική και μόνο υπεροχή, και δεν την καθιστά αυτόματα δίκαιη.
Αν σε ένα σύνολο 50.000 ατόμων με δικαίωμα ψήφου, οι 40 χιλιάδες ψηφίσουν π.χ. να εκτελούνται όσοι είναι άνω των 60 γιατί τους θεωρούν μη παραγωγικούς, δεν σημαίνει ότι πρέπει και οι υπόλοιποι να συμμετέχουμε ενεργητικά σε αυτήν την απόφαση ούτε και ότι δεν μπορούμε να εναντιωθούμε και πρακτικά σε αυτή, γιατί τάχα η αρχή της πλειοψηφίας είναι κάτι που πρέπει να μένει ανέγγιχτο. Το τι θα μπορέσουμε να κάνουμε, και αν εντέλει εναντιωθούμε αποτελεσματικά σε αυτή, είναι ένα ανοιχτό στοίχημα.
Προεκτείνοντας αυτό το σκεπτικό, ο αγώνας για αναρχία δεν πρόκειται να αυτοκατασταλεί από καμία εξουσιαστική άποψη και επιλογή είτε αυτή είναι πλειοψηφική είτε μειοψηφική.
Η αποχή από κάθε εκλογική και κάθε πλειοψηφική διαδικασία, δεν είναι απλά ένα ζήτημα συγκυριών, ανάλογα με το ποια εκλογική διαδικασία πρόκειται να λάβει μέρος (βουλευτικές, ευρωβουλευτικές, δημοτικές, τμηματικές σχολών, εκλογές στο σωματείο κλπ.), ούτε και είναι μια επιλογή που γίνεται γιατί οι εκλογές δεν είναι αρκετά επαναστατικές ή όπως έλεγε το ‘τσιτάτο’ επειδή ‘αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα θα ήταν παράνομες’. Τουναντίον μάλιστα, υπάρχουν πολλά πράγματα που σύμφωνα με τον νόμο δεν παραβαίνουν κάτι και παρόλα αυτά μπορεί να κινούνται ανατρεπτικά απέναντι σε κάθε εξουσία. Επίσης μετερχόμαστε πολλές φορές στην ζωή μας νόμιμες ενέργειες και συνεπώς το ότι κάτι είναι νόμιμο δεν το καθιστά αρνητικό. Τέλος και η παρανομία δεν είναι αναγκαστικά απελευθερωτική.
Η αποχή από κάθε εκλογική διαδικασία σε κάθε περίπτωση και περίσταση είναι η μία και μοναδική επιλογή που μπορεί να κάνει όποιος και όποια αγωνίζεται για την αναρχία.
ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΧΗ
ΕΙΤΕ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΕΙΤΕ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ, ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ!
Αναρχική Δράση
21/10/2010
anarhikidrasi.blogspot.com
anarhiki_drasi@hotmail.com
Η απόφαση που μπορεί να πάρει κάποια υπαρκτή ή και …ανύπαρκτη πλειοψηφία δεν είναι κάτι το ιερό, κάτι που πρέπει να το σεβαστεί κανείς. Αν κάποια άποψη ή απόφαση έχει μαζί της την θέληση της πλειοψηφίας, αυτό της δίνει ποσοτική και μόνο υπεροχή, και δεν την καθιστά αυτόματα δίκαιη.
Αν σε ένα σύνολο 50.000 ατόμων με δικαίωμα ψήφου, οι 40 χιλιάδες ψηφίσουν π.χ. να εκτελούνται όσοι είναι άνω των 60 γιατί τους θεωρούν μη παραγωγικούς, δεν σημαίνει ότι πρέπει και οι υπόλοιποι να συμμετέχουμε ενεργητικά σε αυτήν την απόφαση ούτε και ότι δεν μπορούμε να εναντιωθούμε και πρακτικά σε αυτή, γιατί τάχα η αρχή της πλειοψηφίας είναι κάτι που πρέπει να μένει ανέγγιχτο. Το τι θα μπορέσουμε να κάνουμε, και αν εντέλει εναντιωθούμε αποτελεσματικά σε αυτή, είναι ένα ανοιχτό στοίχημα.
Προεκτείνοντας αυτό το σκεπτικό, ο αγώνας για αναρχία δεν πρόκειται να αυτοκατασταλεί από καμία εξουσιαστική άποψη και επιλογή είτε αυτή είναι πλειοψηφική είτε μειοψηφική.
Η αποχή από κάθε εκλογική και κάθε πλειοψηφική διαδικασία, δεν είναι απλά ένα ζήτημα συγκυριών, ανάλογα με το ποια εκλογική διαδικασία πρόκειται να λάβει μέρος (βουλευτικές, ευρωβουλευτικές, δημοτικές, τμηματικές σχολών, εκλογές στο σωματείο κλπ.), ούτε και είναι μια επιλογή που γίνεται γιατί οι εκλογές δεν είναι αρκετά επαναστατικές ή όπως έλεγε το ‘τσιτάτο’ επειδή ‘αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα θα ήταν παράνομες’. Τουναντίον μάλιστα, υπάρχουν πολλά πράγματα που σύμφωνα με τον νόμο δεν παραβαίνουν κάτι και παρόλα αυτά μπορεί να κινούνται ανατρεπτικά απέναντι σε κάθε εξουσία. Επίσης μετερχόμαστε πολλές φορές στην ζωή μας νόμιμες ενέργειες και συνεπώς το ότι κάτι είναι νόμιμο δεν το καθιστά αρνητικό. Τέλος και η παρανομία δεν είναι αναγκαστικά απελευθερωτική.
Η αποχή από κάθε εκλογική διαδικασία σε κάθε περίπτωση και περίσταση είναι η μία και μοναδική επιλογή που μπορεί να κάνει όποιος και όποια αγωνίζεται για την αναρχία.
ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΧΗ
ΕΙΤΕ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΕΙΤΕ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ, ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ!
Αναρχική Δράση
21/10/2010
anarhikidrasi.blogspot.com
anarhiki_drasi@hotmail.com
Τρίτη 15 Ιουνίου 2010
Ο ΟΠΑΔΙΚΟΣ ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΙΣΜΟΣ ΓΕΝΝΑΕΙ ΤΕΡΑΤΑ...
Ο ΟΠΑΔΙΚΟΣ ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΙΣΜΟΣ ΓΕΝΝΑΕΙ ΤΕΡΑΤΑ...
''Τον Ιανουάριο του 1991 έγιναν πολλά και σκληρά επεισόδια στον αγώνα ΑΕΚ-Ολυμπιακός.
Δέκα χρόνια μετά τη θύρα 7, οι αντίπαλοι ίδιοι• το αποτέλεσμα: ένας νεκρός, ο μαθητής Γιώργος Παναγιώτου, που δέχτηκε κροτίδα στην κοιλιακή χώρα.''
''...μόλις ένα μήνα μετά το θάνατο του μαθητή Γιώργου Παναγιώτου, οπαδοί του Ολυμπιακού, σε αγώνα της ομάδας τους με τον Αθηναϊκό, όρμησαν και ξυλοκόπησαν τον Χρήστο Δημόπουλο, πρώην παίκτη του ΠΑΟ και τότε τού Αθηναϊκού, καθώς και τον διαιτητή Ναούμ από τη Θεσσαλονίκη. Ηταν τότε που ο Αργύρης Σαλιαρέλης ως
πρόεδρος του ΟΣΦΠ είπε το αμίμητο: «Οι οπαδοί μας είναι επιστήμονες, δεν είναι αλήτες!». Το έλεγε την ώρα που έδερνε τον εικονολήπτη Σωκράτη Ζάππα επειδή απαθανάτιζε τις απείρου κάλλους σκηνές. ''
''Και φυσικά, στη Λάρισα κανείς δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσει ούτε τον Χαράλαμπο Μπλιώνα, ο οποίος έχασε τη ζωή του στο «Αλκαζάρ» από φωτοβολίδα που τον βρήκε στο λαιμό. Ήταν 26 Οκτωβρίου 1986, λίγο πριν από τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ… Και αυτός αποτελεί μέλος του «κλαμπ του παραδείσου» της ΑΕΛ… ''
Δεν κινούνται τα πάντα γύρω από συνομωσίες.Ούτε και κάθε άνθρωπος είναι σε κάποιο είδος απυρόβλητου επειδή έπεσε ή δεν έπεσε σε μία ‘λούμπα’.Το να συσπειρόνεται κανείς με διαθέσεις να κυνηγήσει και να τρυματίσει ή ακόμα και να θέσει ζωές σε κίνδυνο, για ένα ιδιότυπο ‘βίτσιο’ ούτως ή άλλως δεν μπορεί να βρίσκει καμμία δικαιολογία.Ο κρετινισμός που κυκλοφορεί στα γήπεδα, κρετινισμός με αφετηρία πολλές φορές το υπέρτατο άδειο πουκάμισο, το οπαδικό κασκόλ δεν μπορεί να βρίσκει καμία δικαιολόγηση.
Επίσης, τα όσα έχουν συμβεί τόσες και τόσες ''Κυριακές'' δεν είναι σε καμμία περίπτωση έργα αποκλειστικώς ''τσιτωμένων 18χρονων προλετάριων''.Τόσο ηλικιακά όσο και οικονομικά αλλά και έμφυλα.
Όχι ότι το αντίθετο θα σήμαινε βέβαια κάτι θετικό.Απλά ας σημειωθεί…
Τα περιστατικά δεν είναι ούτε ''λίγα'' ούτε τυχαία.Τα συνθήματα που ακούγονται και γράφονται και βρίθουν ομοφυλλοφυλοφοβίας,μισσανθρωπιάς, υποτίμησης του ανθρώπινου σώματος αλλά και ρατσισμού.Οι νεκροί, και οι τραυματίες. Οι συμπλοκές. Οι ''ψυριστικές'' κασκόλ και πανώ.Καμμία πρόφαση, καμμία δικαιολογία.
Η σκληρότητα των συγκρουόμενων ''οπαδών'' απέναντι σε μπάτσους, δεν λέει απολύτως τίποτα.Δεν μπορεί να υπάρχει καμμία στείρα αντιμπατσική εμμονή τέτοιου είδους στον δρόμο για αναρχία.Άλλωστε οι διακηνιτές ανθρωπίνων ψυχών και εμπλεκόμενοι σε κυκλώματα καταναγκαστικής πορνείας, όπως και η ‘μαφία’ έχουν ίσως κατεξοχήν να διηγηθούν ιστορίες άγριων αντιμπατσικών συγκρούσεων.
Η ''μελλοντική εξέλιξη'' δεν μπορεί να λέει κάτι επίσης, δεδομένου πως δεν είμαστε Πυθίες, και πως ούτως ή άλλως η πιθανή μελλοντική στροφή κάποιου δεν μπορεί να σημαίνει ανακωχή με το παρόν του.
Το αν κάποιος είναι ή δεν είναι ''επικίνδυνος'' δεν μπορεί να σημαίνει κάτι όσον αφορά την θέση που πρέπει να παρθεί εναντίον του.Αλοίμονο!Οι κατασταλτικές δυνάμεις των σημερινών κρατικών μηχανισμών είναι από τα αγριότερα και δολοφονικότερα δημιουργήματα.Χωρίς αυτό να τις αθωώνει.Κάθε άλλο.Το πως μπορεί κανείς να κινηθεί κατά του αντιπάλου του είναι αυτό που πρέπει να σκεφτεί μόλις τον αναγνωρίσει και πάρει θέση εναντίον του.
Πράγματι μπορεί το ''καβάτζωμα και φτιάξιμο'' για κάποιον μίνι πόλεμο, να είναι φάρμακο για την αδρεναλίνη κάποιων.Άλλα μάλλον θα πρέπει σιγά σιγά να βάζουμε και μεις την δική μας ‘αδρεναλίνη’ μπροστά...
''Τον Ιανουάριο του 1991 έγιναν πολλά και σκληρά επεισόδια στον αγώνα ΑΕΚ-Ολυμπιακός.
Δέκα χρόνια μετά τη θύρα 7, οι αντίπαλοι ίδιοι• το αποτέλεσμα: ένας νεκρός, ο μαθητής Γιώργος Παναγιώτου, που δέχτηκε κροτίδα στην κοιλιακή χώρα.''
''...μόλις ένα μήνα μετά το θάνατο του μαθητή Γιώργου Παναγιώτου, οπαδοί του Ολυμπιακού, σε αγώνα της ομάδας τους με τον Αθηναϊκό, όρμησαν και ξυλοκόπησαν τον Χρήστο Δημόπουλο, πρώην παίκτη του ΠΑΟ και τότε τού Αθηναϊκού, καθώς και τον διαιτητή Ναούμ από τη Θεσσαλονίκη. Ηταν τότε που ο Αργύρης Σαλιαρέλης ως
πρόεδρος του ΟΣΦΠ είπε το αμίμητο: «Οι οπαδοί μας είναι επιστήμονες, δεν είναι αλήτες!». Το έλεγε την ώρα που έδερνε τον εικονολήπτη Σωκράτη Ζάππα επειδή απαθανάτιζε τις απείρου κάλλους σκηνές. ''
''Και φυσικά, στη Λάρισα κανείς δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσει ούτε τον Χαράλαμπο Μπλιώνα, ο οποίος έχασε τη ζωή του στο «Αλκαζάρ» από φωτοβολίδα που τον βρήκε στο λαιμό. Ήταν 26 Οκτωβρίου 1986, λίγο πριν από τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ… Και αυτός αποτελεί μέλος του «κλαμπ του παραδείσου» της ΑΕΛ… ''
Δεν κινούνται τα πάντα γύρω από συνομωσίες.Ούτε και κάθε άνθρωπος είναι σε κάποιο είδος απυρόβλητου επειδή έπεσε ή δεν έπεσε σε μία ‘λούμπα’.Το να συσπειρόνεται κανείς με διαθέσεις να κυνηγήσει και να τρυματίσει ή ακόμα και να θέσει ζωές σε κίνδυνο, για ένα ιδιότυπο ‘βίτσιο’ ούτως ή άλλως δεν μπορεί να βρίσκει καμμία δικαιολογία.Ο κρετινισμός που κυκλοφορεί στα γήπεδα, κρετινισμός με αφετηρία πολλές φορές το υπέρτατο άδειο πουκάμισο, το οπαδικό κασκόλ δεν μπορεί να βρίσκει καμία δικαιολόγηση.
Επίσης, τα όσα έχουν συμβεί τόσες και τόσες ''Κυριακές'' δεν είναι σε καμμία περίπτωση έργα αποκλειστικώς ''τσιτωμένων 18χρονων προλετάριων''.Τόσο ηλικιακά όσο και οικονομικά αλλά και έμφυλα.
Όχι ότι το αντίθετο θα σήμαινε βέβαια κάτι θετικό.Απλά ας σημειωθεί…
Τα περιστατικά δεν είναι ούτε ''λίγα'' ούτε τυχαία.Τα συνθήματα που ακούγονται και γράφονται και βρίθουν ομοφυλλοφυλοφοβίας,μισσανθρωπιάς, υποτίμησης του ανθρώπινου σώματος αλλά και ρατσισμού.Οι νεκροί, και οι τραυματίες. Οι συμπλοκές. Οι ''ψυριστικές'' κασκόλ και πανώ.Καμμία πρόφαση, καμμία δικαιολογία.
Η σκληρότητα των συγκρουόμενων ''οπαδών'' απέναντι σε μπάτσους, δεν λέει απολύτως τίποτα.Δεν μπορεί να υπάρχει καμμία στείρα αντιμπατσική εμμονή τέτοιου είδους στον δρόμο για αναρχία.Άλλωστε οι διακηνιτές ανθρωπίνων ψυχών και εμπλεκόμενοι σε κυκλώματα καταναγκαστικής πορνείας, όπως και η ‘μαφία’ έχουν ίσως κατεξοχήν να διηγηθούν ιστορίες άγριων αντιμπατσικών συγκρούσεων.
Η ''μελλοντική εξέλιξη'' δεν μπορεί να λέει κάτι επίσης, δεδομένου πως δεν είμαστε Πυθίες, και πως ούτως ή άλλως η πιθανή μελλοντική στροφή κάποιου δεν μπορεί να σημαίνει ανακωχή με το παρόν του.
Το αν κάποιος είναι ή δεν είναι ''επικίνδυνος'' δεν μπορεί να σημαίνει κάτι όσον αφορά την θέση που πρέπει να παρθεί εναντίον του.Αλοίμονο!Οι κατασταλτικές δυνάμεις των σημερινών κρατικών μηχανισμών είναι από τα αγριότερα και δολοφονικότερα δημιουργήματα.Χωρίς αυτό να τις αθωώνει.Κάθε άλλο.Το πως μπορεί κανείς να κινηθεί κατά του αντιπάλου του είναι αυτό που πρέπει να σκεφτεί μόλις τον αναγνωρίσει και πάρει θέση εναντίον του.
Πράγματι μπορεί το ''καβάτζωμα και φτιάξιμο'' για κάποιον μίνι πόλεμο, να είναι φάρμακο για την αδρεναλίνη κάποιων.Άλλα μάλλον θα πρέπει σιγά σιγά να βάζουμε και μεις την δική μας ‘αδρεναλίνη’ μπροστά...
Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009
Ιστορία θαλάσσης...
...
Με την Ανατολή, ο Ιωνάθαν Γλάρος άρχισε πάλι την εξάσκησή του.Από ύψος πέντε χιλιάδες πόδια οι ψαρόβαρκες ήσαν βουλίτσες πάνω στο λείο γαλανό νερό, το Σμήνος στο Πρόγευμα ένα αχνό σύννεφο από μικροσκοπικά σκονάκια, να στροβιλίζονται.
Ήταν ζωντανός, τρέμοντας λίγο από χαρά, περήφανος που κυριαρχούσε τώρα πάνω στον φόβο του. Ύστερα δίχως επισημότητες μάζεψε τις φτερούγες του, άπλωσε τις κοντές λοξές άκρες των φτερών του και βούτηξε αμέσως προς τη θάλασσα. Όταν πέρασε τις τέσσερις χιλιάδες είχε φτάσει στην οριακή ταχύτητα, ο αέρας ήταν ένα στέρεο φράγμα ήχου απέναντι στο οποίο δε μπορούσε να κινηθεί πιο γρήγορα. Πετούσε τώρα ίσια κάτω, με ταχύτητα διακόσια δέκα τέσσερα μίλια την ώρα. Ξεροκάταπιε, γιατί ήξερε πως αν τα φτερά του άνοιγαν σε αυτή την ταχύτητα θα γινόταν ένα εκατομμύριο κομμάτια γλάρου. Η ταχύτητα όμως ήταν δύναμη, και η ταχύτητα ήταν χαρά, και η ταχύτητα ήταν απόλυτη ομορφιά.
Άρχισε την ανάσχεση στα χίλια πόδια, οι άκρες των φτερών του έτριζαν και άναβαν σε αυτό τον τρομακτικό άνεμο, η βάρκα και το πλήθος των γλάρων έρχονταν κατά πάνω του και μεγάλωναν με αστραπιαία ταχύτητα , πάνω στο δρόμο του.
Δε μπορούσε να σταματήσει• δε ήξερε ακόμα ούτε πώς να στρίψει με αυτή την ταχύτητα.
Η σύγκρουση θα σήμαινε ακαριαίο θάνατο.
Κι έτσι έκλεισε τα μάτια του.
Συνέβηκε εκείνο το πρωί, τότε, μόλις μετά το ξημέρωμα, ο Ιωνάθαν Λίβινγκστον Γλάρος να περάσει σα σφαίρα από το κέντρο ακριβώς της συνάθροισης για Πρόγευμα του Σμήνους, σαν αστραπή με διακόσια δώδεκα μίλια την ώρα, με τα μάτια κλειστά, σε ένα άγριο βουητό από αέρα και φτερά. Ο Γλάρος Τύχη του χαμογέλασε για μια φορά και κανένας δε σκοτώθηκε.
Όταν πια σήκωσε το ράμφος του προς τον ουρανό, εξακολουθούσε να κινείται σαν πύρινη σφαίρα με ταχύτητα εκατόν εξήντα μίλια την ώρα. Όταν σιγά – σιγά έφτασε στα είκοσι μίλια και άπλωσε ξανά επιτέλους τα φτερά του, η βάρκα ήταν σα ψίχουλα πάνω στη θάλασσα, τέσσερις χιλιάδες πόδια κάτω.
Σκέφτηκε τον θρίαμβο. Οριακή ταχύτητα!
Ένας γλάρος πετά με ταχύτητα διακόσια δέκα τέσσερα μίλια την ώρα! Ήταν μια κατάκτηση, ήταν πιο μεγάλη, η μοναδική στιγμή στην ιστορία του Σμήνους, και εκείνη τη στιγμή μια καινούργια εποχή άνοιξε για τον Ιωνάθαν Γλάρο. Αφού πέταξε στον ερημικό τόπο της εξάσκησης του, διπλώνοντας τα φτερά του για να βουτήξει από οχτώ χιλιάδες πόδια βάλθηκε αμέσως να ανακαλύψει πώς να στρίβει.
Ανακάλυψε πως ένα και μόνο ακρινό φτερό αν κινηθεί ένα χιλιοστό, προκαλεί μια ομαλή μεγαλοπρεπή καμπύλη σε τρομακτική ταχύτητα. Πριν το μάθει αυτό, ωστόσο, ανακάλυψε πως αν κουνήσει περισσότερα από ένα φτερό σε αυτή τη ταχύτητα, στροβιλίζεται σα σφαίρα όπλου… Και ο Ιωνάθαν είχε έτσι γίνει ο πρώτος ακροβάτης του αέρα, πριν από κάθε άλλο γλάρο στον κόσμο.
Δεν έχασε καιρό εκείνη τη μέρα σε κουβέντες με άλλους γλάρους αλλά συνέχισε να πετά ώσπου νύχτωσε. Ανακάλυψε την ακροβατική στροφή, την αργή περιστροφή, την ανάποδη στροφή, το στροβίλισμα, την τούμπα.
Όταν ο Ιωνάθαν Γλάρος έφτασε κοντά στο Σμήνος στην παραλία ήταν νύχτα βαθιά. Ήταν ζαλισμένος και φοβερά κουρασμένος. Κι όμως από τη χαρά του προσγειώθηκε με ακροβασία και πραγματοποιώντας λίγο πριν αγγίξει το έδαφος μια ξαφνική απότομη περιστροφή.
Όταν μάθουν , σκέφτηκε, την Κατάκτηση θα ξετρελαθούν από χαρά. Πόσο πιο πλούσια γίνεται τώρα η ζωή μας! Αντί για το μονότονο κοπιαστικό πήγαινε έλα στις ψαρόβαρκες, υπάρχει ένα νόημα στη ζωή μπορούμε να ξεπεράσουμε την άγνοια, μπορούμε να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας σαν όντα ξεχωριστά, έξυπνα και επιδέξια. Μπορούμε να ήμαστε λεύτεροι! Μπορούμε να μάθουμε να πετούμε!
Τα χρόνια μπροστά του αντηχούσαν και λαμπίριζαν γεμάτα υποσχέσεις.
Οι Γλάροι ήταν μαζεμένοι στη Συνάθροιση του Συμβουλίου όταν προσγειώθηκε και καθώς φαίνεται ήταν εκεί συγκεντρωμένοι από ώρα. Γιατί πραγματικά, περίμεναν.
«Ιωνάθαν Λίβινγκστον Γλάρε! Στάσου στο Κέντρο!» Τα λόγια του Γέροντα ακούστηκαν με μια φωνή υπέρτατης επισημότητας. «Στάσου στο Κέντρο» σήμαινε μονό μεγάλη ντροπή ή μεγάλη τιμή. Στο Κέντρο για Τιμή ήταν ο τρόπος με τον όποιο διακρίνονταν οι πιο μεγάλοι αρχηγοί των γλάρων. Μα φυσικά, σκέφτηκε, στο Πρόγευμα τους Σμήνους σήμερα το πρωί είδαν την Κατάκτηση! Εγώ όμως δε θέλω τιμές. Δεν επιθυμώ να γίνω αρχηγός. Θέλω μόνο να μοιραστώ ότι ανακάλυψα, να δείξω τους ορίζοντες που απλώνονται μπροστά μας. Έκανε ένα βήμα μπρος.
«Ιωνάθαν Λίβινγκστον Γλάρε», είπε ο Γέροντας, «στάσου στο Κέντρο για Ντροπή να σε δουν οι σύντροφοι σου γλάροι!»
Ήταν σαν να τον είχαν με σανίδα. Τα γόνατα του λύγισαν, τα φτερά του ζάρωσαν, τα αφτιά του βούιζαν. Στο Κέντρο για Ντροπή; Αδύνατο! Η κατάκτηση! Δε μπορούν να καταλάβουν! Κάνουν λάθος, λάθος!
«… για την επικίνδυνη ανευθυνότητα του», η σοβαρή φωνή αντηχούσε, «που καταπατά την αξιοπρέπεια και την παράδοση της οικογένειας των Γλάρων»…
Να σταθεί στο Κέντρο για Ντροπή σημαίνει πως θα τον διώξουν έξω από κοινωνία των γλάρων, απόβλητο σε μοναχική ζωή στους Πέρα Βράχους.
«… κάποια μέρα Ιωνάθαν Λίβινγκστον Γλάρε, θα μάθεις πως η ανευθυνότητα δεν αποδίδει. Η ζωή είναι το άγνωστο και αυτό που παραμένει άγνωστο• ένα μόνο είναι γνωστό: πως ερχόμαστε στον κόσμο τούτο για να τρώμε, για να παραμείνουμε ζωντανοί όσο περισσότερο μπορούμε».
Ένας γλάρος δε αντιμιλά ποτέ στο Συμβούλιο του Σμήνους, αλλά η φωνή του Ιωνάθαν ξέσπασε. «Ανευθυνότητα; Αδέλφια μου !» φώναξε. « Ποιος είναι πιο υπεύθυνος από το γλάρο που ανακαλύπτει και ακολουθεί ένα νόημα, έναν ανώτερο σκοπό στη ζωή; Για χίλια χρόνια τσαλαβουτούμε ψάχνοντας να βρούμε ψαροκεφαλές, αλλά τώρα έχουμε ένα σκοπό στη ζωή – να μάθουμε, ν΄ ανακαλύψουμε, να ήμαστε λεύτεροι! Δωστε μου μια ευκαιρία μόνο, αφήστε με να σας δείξω τι ανακάλυψα…».
Το Σμήνος θαρρείς πως ήταν πέτρινο.
«Δεν ανήκεις πια στην Αδελφότητα» φώναξαν όλα μαζί, και μονομιάς έκλεισαν τα αφτιά τους και του γύρισαν τις πλάτες.
...
Με την Ανατολή, ο Ιωνάθαν Γλάρος άρχισε πάλι την εξάσκησή του.Από ύψος πέντε χιλιάδες πόδια οι ψαρόβαρκες ήσαν βουλίτσες πάνω στο λείο γαλανό νερό, το Σμήνος στο Πρόγευμα ένα αχνό σύννεφο από μικροσκοπικά σκονάκια, να στροβιλίζονται.
Ήταν ζωντανός, τρέμοντας λίγο από χαρά, περήφανος που κυριαρχούσε τώρα πάνω στον φόβο του. Ύστερα δίχως επισημότητες μάζεψε τις φτερούγες του, άπλωσε τις κοντές λοξές άκρες των φτερών του και βούτηξε αμέσως προς τη θάλασσα. Όταν πέρασε τις τέσσερις χιλιάδες είχε φτάσει στην οριακή ταχύτητα, ο αέρας ήταν ένα στέρεο φράγμα ήχου απέναντι στο οποίο δε μπορούσε να κινηθεί πιο γρήγορα. Πετούσε τώρα ίσια κάτω, με ταχύτητα διακόσια δέκα τέσσερα μίλια την ώρα. Ξεροκάταπιε, γιατί ήξερε πως αν τα φτερά του άνοιγαν σε αυτή την ταχύτητα θα γινόταν ένα εκατομμύριο κομμάτια γλάρου. Η ταχύτητα όμως ήταν δύναμη, και η ταχύτητα ήταν χαρά, και η ταχύτητα ήταν απόλυτη ομορφιά.
Άρχισε την ανάσχεση στα χίλια πόδια, οι άκρες των φτερών του έτριζαν και άναβαν σε αυτό τον τρομακτικό άνεμο, η βάρκα και το πλήθος των γλάρων έρχονταν κατά πάνω του και μεγάλωναν με αστραπιαία ταχύτητα , πάνω στο δρόμο του.
Δε μπορούσε να σταματήσει• δε ήξερε ακόμα ούτε πώς να στρίψει με αυτή την ταχύτητα.
Η σύγκρουση θα σήμαινε ακαριαίο θάνατο.
Κι έτσι έκλεισε τα μάτια του.
Συνέβηκε εκείνο το πρωί, τότε, μόλις μετά το ξημέρωμα, ο Ιωνάθαν Λίβινγκστον Γλάρος να περάσει σα σφαίρα από το κέντρο ακριβώς της συνάθροισης για Πρόγευμα του Σμήνους, σαν αστραπή με διακόσια δώδεκα μίλια την ώρα, με τα μάτια κλειστά, σε ένα άγριο βουητό από αέρα και φτερά. Ο Γλάρος Τύχη του χαμογέλασε για μια φορά και κανένας δε σκοτώθηκε.
Όταν πια σήκωσε το ράμφος του προς τον ουρανό, εξακολουθούσε να κινείται σαν πύρινη σφαίρα με ταχύτητα εκατόν εξήντα μίλια την ώρα. Όταν σιγά – σιγά έφτασε στα είκοσι μίλια και άπλωσε ξανά επιτέλους τα φτερά του, η βάρκα ήταν σα ψίχουλα πάνω στη θάλασσα, τέσσερις χιλιάδες πόδια κάτω.
Σκέφτηκε τον θρίαμβο. Οριακή ταχύτητα!
Ένας γλάρος πετά με ταχύτητα διακόσια δέκα τέσσερα μίλια την ώρα! Ήταν μια κατάκτηση, ήταν πιο μεγάλη, η μοναδική στιγμή στην ιστορία του Σμήνους, και εκείνη τη στιγμή μια καινούργια εποχή άνοιξε για τον Ιωνάθαν Γλάρο. Αφού πέταξε στον ερημικό τόπο της εξάσκησης του, διπλώνοντας τα φτερά του για να βουτήξει από οχτώ χιλιάδες πόδια βάλθηκε αμέσως να ανακαλύψει πώς να στρίβει.
Ανακάλυψε πως ένα και μόνο ακρινό φτερό αν κινηθεί ένα χιλιοστό, προκαλεί μια ομαλή μεγαλοπρεπή καμπύλη σε τρομακτική ταχύτητα. Πριν το μάθει αυτό, ωστόσο, ανακάλυψε πως αν κουνήσει περισσότερα από ένα φτερό σε αυτή τη ταχύτητα, στροβιλίζεται σα σφαίρα όπλου… Και ο Ιωνάθαν είχε έτσι γίνει ο πρώτος ακροβάτης του αέρα, πριν από κάθε άλλο γλάρο στον κόσμο.
Δεν έχασε καιρό εκείνη τη μέρα σε κουβέντες με άλλους γλάρους αλλά συνέχισε να πετά ώσπου νύχτωσε. Ανακάλυψε την ακροβατική στροφή, την αργή περιστροφή, την ανάποδη στροφή, το στροβίλισμα, την τούμπα.
Όταν ο Ιωνάθαν Γλάρος έφτασε κοντά στο Σμήνος στην παραλία ήταν νύχτα βαθιά. Ήταν ζαλισμένος και φοβερά κουρασμένος. Κι όμως από τη χαρά του προσγειώθηκε με ακροβασία και πραγματοποιώντας λίγο πριν αγγίξει το έδαφος μια ξαφνική απότομη περιστροφή.
Όταν μάθουν , σκέφτηκε, την Κατάκτηση θα ξετρελαθούν από χαρά. Πόσο πιο πλούσια γίνεται τώρα η ζωή μας! Αντί για το μονότονο κοπιαστικό πήγαινε έλα στις ψαρόβαρκες, υπάρχει ένα νόημα στη ζωή μπορούμε να ξεπεράσουμε την άγνοια, μπορούμε να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας σαν όντα ξεχωριστά, έξυπνα και επιδέξια. Μπορούμε να ήμαστε λεύτεροι! Μπορούμε να μάθουμε να πετούμε!
Τα χρόνια μπροστά του αντηχούσαν και λαμπίριζαν γεμάτα υποσχέσεις.
Οι Γλάροι ήταν μαζεμένοι στη Συνάθροιση του Συμβουλίου όταν προσγειώθηκε και καθώς φαίνεται ήταν εκεί συγκεντρωμένοι από ώρα. Γιατί πραγματικά, περίμεναν.
«Ιωνάθαν Λίβινγκστον Γλάρε! Στάσου στο Κέντρο!» Τα λόγια του Γέροντα ακούστηκαν με μια φωνή υπέρτατης επισημότητας. «Στάσου στο Κέντρο» σήμαινε μονό μεγάλη ντροπή ή μεγάλη τιμή. Στο Κέντρο για Τιμή ήταν ο τρόπος με τον όποιο διακρίνονταν οι πιο μεγάλοι αρχηγοί των γλάρων. Μα φυσικά, σκέφτηκε, στο Πρόγευμα τους Σμήνους σήμερα το πρωί είδαν την Κατάκτηση! Εγώ όμως δε θέλω τιμές. Δεν επιθυμώ να γίνω αρχηγός. Θέλω μόνο να μοιραστώ ότι ανακάλυψα, να δείξω τους ορίζοντες που απλώνονται μπροστά μας. Έκανε ένα βήμα μπρος.
«Ιωνάθαν Λίβινγκστον Γλάρε», είπε ο Γέροντας, «στάσου στο Κέντρο για Ντροπή να σε δουν οι σύντροφοι σου γλάροι!»
Ήταν σαν να τον είχαν με σανίδα. Τα γόνατα του λύγισαν, τα φτερά του ζάρωσαν, τα αφτιά του βούιζαν. Στο Κέντρο για Ντροπή; Αδύνατο! Η κατάκτηση! Δε μπορούν να καταλάβουν! Κάνουν λάθος, λάθος!
«… για την επικίνδυνη ανευθυνότητα του», η σοβαρή φωνή αντηχούσε, «που καταπατά την αξιοπρέπεια και την παράδοση της οικογένειας των Γλάρων»…
Να σταθεί στο Κέντρο για Ντροπή σημαίνει πως θα τον διώξουν έξω από κοινωνία των γλάρων, απόβλητο σε μοναχική ζωή στους Πέρα Βράχους.
«… κάποια μέρα Ιωνάθαν Λίβινγκστον Γλάρε, θα μάθεις πως η ανευθυνότητα δεν αποδίδει. Η ζωή είναι το άγνωστο και αυτό που παραμένει άγνωστο• ένα μόνο είναι γνωστό: πως ερχόμαστε στον κόσμο τούτο για να τρώμε, για να παραμείνουμε ζωντανοί όσο περισσότερο μπορούμε».
Ένας γλάρος δε αντιμιλά ποτέ στο Συμβούλιο του Σμήνους, αλλά η φωνή του Ιωνάθαν ξέσπασε. «Ανευθυνότητα; Αδέλφια μου !» φώναξε. « Ποιος είναι πιο υπεύθυνος από το γλάρο που ανακαλύπτει και ακολουθεί ένα νόημα, έναν ανώτερο σκοπό στη ζωή; Για χίλια χρόνια τσαλαβουτούμε ψάχνοντας να βρούμε ψαροκεφαλές, αλλά τώρα έχουμε ένα σκοπό στη ζωή – να μάθουμε, ν΄ ανακαλύψουμε, να ήμαστε λεύτεροι! Δωστε μου μια ευκαιρία μόνο, αφήστε με να σας δείξω τι ανακάλυψα…».
Το Σμήνος θαρρείς πως ήταν πέτρινο.
«Δεν ανήκεις πια στην Αδελφότητα» φώναξαν όλα μαζί, και μονομιάς έκλεισαν τα αφτιά τους και του γύρισαν τις πλάτες.
...
Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009
Σχετικά με μια ανάληψη
Ας ειπωθεί, πως δεν υπάρχει σχέση με την ανάληψη ευθύνης που έγινε με το όνομα ''Αναρχική Δράση'' για εμπρησμό σε αυτοκίνητο του διπλωματικού σώματος της Αλβανίας στην Θεσσαλονίκη, πιθανόν από άγνοια ή άλλο λόγο.Δεν καταδικάζεται καμία ενέργεια αγώνα που κατευθύνει στην αναρχία, αλλά είναι προφανές ότι δεν αναλήφθηκε καμία ευθύνη από την Αναρχική Δράση.
13/12/09
13/12/09
Κυριακή 5 Ιουλίου 2009
Αφού δεν επιλέγουμε το που θα γεννηθούμε, ας προσπαθήσουμε να επιλέξουμε το πως θα ζήσουμε.
Ντόπιοι εναντίον μεταναστών.Σε διάφορες περιπτώσεις και σε διάφορες εκδοχές.Λες και δικαίωμα σε ένα μέρος και σε όσα αυτό προσφέρει έχει μόνο όποιος γεννήθηκε σε αυτό.Λες και υπόγραψε κάποιο συμβόλαιο με τον Θεό για την γη.Αν όντως η Ελλάδα ή ο πλανήτης δεν μας χωράει όλους και δεν μπορεί να μας προσφέρει νερό και φαγητό για την επιβίωσή μας, εντάξει.Ας γυρίσουμε σε καταστάσεις ζούγκλας, όπου θα είναι ο καθένας για την πάρτη του σκοτώνοντας για επιβίωση.Όχι όμως συγκροτόντας μια κοινότητα με τον ντόπιο πληθυσμό, αλλά ο καθένας για την πάρτη του.Όμως η κατάσταση δεν είναι έτσι, ευτυχώς...Άλλωστε από την μία έχουμε υπερπληθυσμό και από την άλλη υπογεννητικότητα.
Βλέπουμε λοιπόν και στην Ελλάδα να επιφυλλάσεται μια πολύ επιθετική συμπεριφορά απέναντι σε διάφορους ανθρώπους που δεν είναι ντόπιοι.Και διάφοροι ντόπιοι να έχουν την αξίωση να έχουν και περισσότερα δικαιώματα στην ζωή από ότι οι μετανάστες αλλά και ακόμα χειρότερα μεγαλύτερο δικαίωμα στο επίπεδο διαβίωσης από ότι ένας μετανάστης στην ζωή.
Αρκετοί άνθρωποι που φτάνουν στην Ελλάδα χωρίς να έχουν σχεδόν ούτε ευρώ στην τσέπη με την άφιξή τους, χωρίς να έχουν ευκολία στην μετακίνηση (λόγω του καθεστώτος που τους επιβάλει ως παράνομους αν δεν έχουν κάποια ‘‘μαγικά’’ χαρτάκια), χωρίς να έχουν κατοικία είτε καθόλου είτε χωρίς κάποιες στοιχειώδης ‘‘ανέσεις’’, αρκετοί άνθρωποι που τους λείπει κάτι ή μερικά από τα παραπάνω έιτε και και όλα μαζί.Άνθρωποι που ορίζονται εξ αρχής ως κατώτεροι από κάποιους επειδή είναι μετανάστες...
Ας διωχθούν λοιπόν από την Αθήνα και όσοι μετανάστευσαν σε αυτήν μετά το 60 από την υπόλοιπη Ελλάδα για να αντιμετωπιστεί η αστυφιλία (αν πρέπει να αντιμετωπιστεί).Και σε όσα νησιά υπάρχει πρόβλημα με το νερό ας κόβεται η παροχή νερού σε όσους μετανάστευσαν σε αυτά από την υπόλοιπη Ελλάδα τα τελευταία χρόνια...
Και όμως οι πόροι φτάνουν και περισσεύουν.Και για στέγαση και για τροφή και για όλα.Μένει μόνο να καταλάβουμε τα άδεια σπίτια και να ξαναμοιράσουμε τις περιουσίες όσων έχουν και κατέχουν.Όσων, έχουν πλήθος διαμερισμάτων και σπιτιών να νοικιάσουν και να μείνουν, έναντι όσων ντόπιων και μεταναστών δεν έχουν ούτε κεραμμύδι και κοιμούνται άστεγοι, ή έχουν λίγα τετραγωνικά για να μείνουν μαζί με πολλούς άλλους, στριμωγμένοι και χωρίς τα ‘’στοιχειώδη’’.
Επίσης να σημειωθεί πως οι κομματικοί και όχι μόνο διαχειριστές των συνόρων και των μηχανισμών καταστολής δεν περίμεναν κανένα ακροδεξιό κόμμα να πιέσει για να προβούν σε απελάσεις, διασπορά ναρκών που διαμελίζουν ανθρώπους και κλειστά σύνορα με πνιγμένους ανθρώπους στο Αιγαίο που προσπαθούν να τα περάσουν.Ούτε περίμεναν για να δημιουργήσουν καμπινέδες ψυχών που ακούν στο όνομα ‘‘κέντρο φιλοξενίας’’, η το κολαστήριο-κρατητήριο της Πέτρου Ράλλη μέσα στο οποίο δίνονται μάλιστα και τα ‘‘μαγικά’’ χαρτάκια, και έξω από το οποίο έχουν σκοτωθεί άνθρωποι περιμένοντας να τα πάρουν...Ούτε βέβαια και διάφοροι εργοδότες περίμεναν κάτι τέτοιο για να καταπατήσουν ακόμα και ‘‘κατοχυρομένα δικαιώματα’’...Ούτε και διάφοροι άλλοι ντόπιοι περίμεναν για να βγουν παγανιές μεταφορικά και κυριολεκτικά...
Απέναντι στους εξουσιαστές, η επίθεση σε κάθε είδους ρατσισμό,η διάλυση των συνόρων και η οριστική και αμετάκλητη καταστροφή κάθε εθνικού στρατού που σπέρνει θάνατο, φυγή και στέρηση...
Η αναρχία...
Κυριακή 24 Μαΐου 2009
Αφιερωμένο...
Ούτε οι μπάτσοι, ''απρόσεχτοι'' ή ''προσεκτικοί''...
Ούτε οι συνεργάτες των δεσμοφυλάκων και θιασώτες του ανθρώπινου εγκλεισμού...
Ούτε κανένας ''αγανακτισμένος συγγενής'' που πάει για να πάρει εκδίκηση λυντσάροντας, αφού
δεν έγινε κατορθωτό το ''οικογενειακό του αίμα'' να τα καταφέρει...
ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ''ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙ''.
ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΩΡΑ!
Ούτε οι συνεργάτες των δεσμοφυλάκων και θιασώτες του ανθρώπινου εγκλεισμού...
Ούτε κανένας ''αγανακτισμένος συγγενής'' που πάει για να πάρει εκδίκηση λυντσάροντας, αφού
δεν έγινε κατορθωτό το ''οικογενειακό του αίμα'' να τα καταφέρει...
ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ''ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙ''.
ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΩΡΑ!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
